ακλούθα

(ως επίρρ.)

ακολουθώντας

«μη ζωντανέψ’ η κεφαλή και τόνε πάρη ακλούθα» (Αρ. Βαλαωρίτης).

[ΕΤΥΜΟΛ. Προστακτική τού ρήματος ακολουθώ, από όπου και ο τ. ακλουθώ με συγκοπή τού φωνήεντος -ο-, που χρησιμοποιείται ως επίρρημα].